فناوری بیسیم، دست کم در کشور ما فناوری غریبی است و همواره با احتیاط با آن برخورد میشود. سازمانها و مراکز دولتی بهدلیل ناامنی، عموما از آن برای شبکهخود استفاده نمیکنند و گویی فضایی پر از ترس از استفادهاز شبکههای بیسیم وجود دارد. وقتی که دوستتان به ملاقات شما میآید و میخواهید دو لپتاپ خود را به یکدیگر متصل کنید و یا حتی اگر شما اینترنت دارید و میخواهید از طریق بیسیم به موبایلتان بدهید، تنظیم کردن شبکه بیسیم و اشتراک اینترنت به آن، به امر عجیبی بدل میشود که ممکن است ساعتها وقت ما را بگیرد. از اینرو در ابتدا شیوه اتصال دو کامپیوتر (لپتاپ، تلفن همراه، اکسباکس ۳۶۰ به کامپیوتر و … ) را از طریق شبکههای ad-hoc مطرح میکنیم. نخست بهتر است بدانیم که ad-hocها چیستند.
Ad-hoc واژهای لاتین است و بهمعنای (بهاین [منظور)] و معمولا زمانی بهکار میرود که یک راهحل فقط برای یک موضوع خاص ایجاد شده باشد و راهحل جامعی نباشد. در شبکههای کامپیوتری، ad-hocها شبکههایی هستند که تمایل به انتقال داده دارند. بدین ترتیب، این که یک گره چه دادهای را ارسال کرده است، بهطور مستقیم بستگی به اتصال آن شبکه دارد. شیوه انتقال دادهها به روش ادهاک درست مخالف روش سیمی آن است که در آن، مسیریابها عمل مسیریابی را انجام میدهند. همچنین، ادهاکها با شیوهای مخالف شبکههای بیسیم زیرساختی فعالیت میکنند، در شبکههای زیرساختی، یک نود خاص وظیفه پخش کردن داده را در اختیار دارد که به آن اصطلاحا (Access Point) میگویند.
فرض بگیرید که میخواهید دو لپتاپ را که آداپتورهای بیسیم را هم در خود دارند، با یکدیگر شبکه کنید. در این حالت، نخست از یک لپتاپ (فرقی نمیکند) شروع میکنیم.
با فرض اینکه سیستم عامل ویندوز ویستا دارید، Network and Sharing Center را باز کنید. گزینه Manage Wireless Network را در سمت چپ پنجرهای که باز میشود انتخاب کنید. یک پنجره جدید به شما نمایش داده خواهد شد. حالا گزینه Add را بزنید. اکنون گزینهای با عنوان Create an ad-hoc network برایتان نشان داده میشود. آن را کلیک کنید. Next را بزنید و به مرحله بعدی بروید. در این مرحله باید نامی برای شبکه انتخاب کنید. نام شبکه برای اتصال و شناسایی یک شبکه استفاده میشود.
در باکس دوم، Security Type را مشاهده میکنید. این آیتم سه گزینه مختلف دارد. نخست، No Authentication است. در این حالت هر کسی میتواند بدون اجازه گرفتن از شما به شبکهتان متصل شود. گزینه دوم، WEP است. این گزینه بستههای داده را طی الگوریتمهایی رمزگذاری میکند، همچنین ورود به این سیستم کلمههای عبور ۵ یا ۱۳ حرفی میگیرد. بنابراین کسی که میخواهد به شبکه شما متصل شود، باید این کلید ۵ یا ۱۳ حرفی را داشته باشد. گزینه بعدی، Personal 2WPA که آخرین استاندارد عرضه شده در این زمینه بهشمار میرود. این استاندارد کلمههای عبور ۸ تا ۶۳ حرفی میگیرد. گزینه Save this network را اگر بزنید، تنظیماتی که تا الان وارد کردهاید ذخیره میشود و دیگر نیازی نیست همه چیز را از اول تایپ کنید. بعد باید روی کانکشنی که ساختهاید، دوبار کلیک کنید تا بهخودتان وصل شوید و منتظر دوستتان بمانید.
حال دوستتان، یا حتی خودتان کافی است کانکشن بیسیماش را روشن کند و بهدنبال کامپیوترهای مجاز بگردد. اگر کامپیوتر شما در میان لیستهای مجاز بود، در این صورت روی آن دوبار کلیک کند، در غیر اینصورت با اضافه کردن دستی اسم کامپیوتر، میتواند به شبکه بیسیم کوچک شما متصل شود.
حال برای اشتراک اینترنت کافی است کانکشنی که با آن اینترنت خود را به اشتراک میگذارید انتخاب کنید. در اینجا فرض میشود که ما مودمروتری داریم که از طریق شبکه داخلی به لپتاپ شما متصل است و اینترنت را از طریق آن سیم دریافت میکنید. برای این که آن شبکه بیسیم به شبکه با سیم، اما بههمراه اینترنت عرضه شود؛ باید مراحل زیر را انجام دهید:
نخست به Network and Sharing Center بروید. سپس در ویندوز ویستا به بخش Manage Network Connections و در ویندوز۷، Manage Adapters را انتخاب کنید. حالا هر دو کانکشن را (که در اینجا فرض گرفته میشود، یکی کانکشن شبکه محلی و دیگری کانکشن بیسیم است) انتخاب کرده و سپس روی آن کلیک راست کنید و حالاگزینه Bridge Connections را بزنید.
اتفاقی که میافتد این است که به صورت مجازی، دو سخت افزار شبکه شما به یک پل نرمافزاری بدل میشود و میتوانید به هر دو آنها یک آدرس IP اختصاص دهید. این آدرس IP باید همان آدرسی باشد که برای دریافت اینترنت تنظیم کردهاید. حالا دوست شما از طریق لپتاپ هم میتواند از طریق شما اینترنت دریافت کند، چرا که خود نیز بخشی از شبکه است.
بدین ترتیب کسانی که تلفن همراه مجهز به فناوری WiFi دارند، میتوانند از این طریق، در محدوده فرکانسی این شبکه، از اینترنت تلفن همراه خود با سرعت بالا و بدون قطعی بهرهمند شوند.
منبع : کلیک
نظرات شما عزیزان: